Πόσα πολλά συζητήσαμε με τα παιδιά της Ε' Δημοτικού. Για την καθημερινότητά τους στο σπίτι, για το πόσα πράγματα τους κάνουν χαρούμενους μέσα στη μέρα, για τις ασχολίες στις οποίες βρήκαν ενδιαφέρον. Με πόση ωριμότητα, ηρεμία και σκέψη αντιμετωπίζουν αυτό που συμβαίνει στους ίδιους και στους γύρω τους. Με πόση περηφάνια μιλούν για τα γλυκά και τα φαγητά που κατάφεραν να μαγειρέψουν, για τα βιβλία που διάβασαν, για τον κήπο που έφτιαξαν, για τους τρόπους που βρίσκουν να διαχειρίζονται την κατάσταση. Και τι πολύτιμες οι στιγμές που περνούν με τους γονείς τους και τα αδέλφια τους.

Κι η τάξη μας, τόσο διαφορετική μα τόσο ίδια! Κάνουμε μάθημα από μακριά, δεν παίζουμε στα διαλείμματα στην αυλή, δεν περιμένουμε το πρωί το σχολικό. Όμως κάνουμε τα ίδια μαθήματα, με τους ίδιους ανθρώπους, την ίδια πάντα ώρα. Στην ίδια τάξη. Στην τάξη μας. Γιατί αυτό που έχει μείνει ίδιο, όπως είπε σήμερα ένα κορίτσι… είναι ότι είμαστε όλοι μαζί. Ε ναι, λοιπόν. Σημασία έχει ότι είμαστε όλοι μαζί!